¹cu·ra 1 n kelakar; olok-olok; 2 a lucu: sembah si Lamat, hamba yg --; semuanya berbuat --; ber·cu·ra v berbuat cura

²cu·ra Mk v, ber·cu·ra-cu·ra v mengeluarkan perkataan yg keji-keji (krn marah dsb); ber·cu·ra-bu·ra v bercura-cura